Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Ανάγνωση σε ...κενές σελίδες

Ναι μπορεί να συμβεί και αυτό. Όλα τα βιβλία μπορεί να έχουν μια μικρο ατέλεια. Ένα ορθογραφικό λαθάκι, μια τελεία που λείπει, ένα κόμμα. Στα μεταφραστικά χωράφια δε κάνω το κόπο καν να μπω για ευνόητους λόγους. Κενά στην εκτύπωση όμως είναι λιγάκι απαράδεκτο. Σπάνιο αλλά συμβαίνει και αυτό. Και σε κόβει έτσι χαλαρά, αβάδιστα κι αβασάνιστα από το διάβασμα αφήνοντάς σε να αναρωτιέσαι τι στο καλό να έγραφε ο ποιητής εκεί μέσα!





Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Shots Round

Δεν υπάρχει καλύτερη έκπληξη από το να μαθαίνεις ξαφνικά νέα για μπάντες που ακούς. Αυτή τη φορά το νέο έρχεται από τους Βραζιλιάνους Angra. Εν όψει νέου δίσκου με ονομασία Secret Garden βγήκε και το πολύ ωραίο νέο βίντεο με lyrics. Το κομμάτι Newborn Me με τον Fabio Lione (Rhapsody of Fire)  ως frontman στα φωνητικά αυτή τη φορά, δείχνει ότι θα είναι καλή δουλειά.




Ωραία και είχα μείνει στο Aurora Consurgens - πολύ καλός δίσκος κι αυτός, μου ξύπνησαν πάλι το ενδιαφέρον μου με το ανωθι κομμάτι πάντως... 
 

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Προσοχή στην υγρασία φίλε...

Τρου στόρυ. Λοιπόν το φωτοτυπικό μου μηχάνημα χάλασε και ήρθε προχτές από τη Πάτρα ενας για service. Όπως και κάθε φορά δηλαδή που χρειάζεται service. Εν μέσω μιας απίστευτης νεροποντής. Εσταζε πατόκορφα νερά ο άνθρωπος όταν μπούκαρε φουριόζος κι άρχισε να το παλεύει να το φτιάξει ενω ταυτόχρονα προσπαθούσε να μου εξηγήσει τις καταστροφικές επιπτώσεις της υγρασίας στο μηχάνημα αλλά και το χαρτί! Αφού κατάφερα να τον κάνω να βγάλει το μπουφαν για να μη στάζει νερά ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ έκανε αλλαγή ένα κομμάτι - που ειχε καβατζώσει λεβέντικα από αλλο μηχάνημα (spare parts you know, one man's trash is another man's treasure κλπ) και που έτυχε να λειτουργεί εντάξει, προς στιγμήν τουλάχιστον- μου λεει : 
-Μεταξύ μας να μείνει ότι σου το άλλαξα από δική μου καβάτζα ΜΗ ΤΟ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ !!!
 - Και τι οφείλω μαστορη του λέω? 
-100 ευρώ μου λέει. 

Και φεύγει ...



Αφιερωμένο μάστορη:



Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Αγαπητή Εσθήρ...

Μακριά σε ένα ακατοίκητο νησάκι, κάπου βόρεια, ψηλά στις Εβρίδες νήσους της Σκωτίας μια παράξενη περιπέτεια μας περιμένει. Dear Esther ονομάζεται και αποτελεί τη remake εκδοση των indie παραγωγών The Chinese Room. Πρόκειται για ένα υβριδικό παιχνίδι περιπέτειας για PC - μια interactive story αν θέλετε. Το μόνο που έχει ο παίκτης να κάνει είναι να εξερευνήσει το νησί -μια διαδρομή είναι ουσιαστικά- και να ακούσει την ατμοσφαιρικότατη αφήγηση...


Περί αφήγησης

 

Ο αφηγητής είναι ακαθόριστος. Τα κομμάτια που μας αφηγείται είναι από γράμματα που απευθύνονταν στην αγαπημένη του. Πρόκειται για κομμάτια σε στυλ μονόλογου που δημιουργούν την ατμόσφαιρα του να είσαι στο νησί, κάτι αρκετά πετυχημένο. Σου δημιουργεί ουσιαστικά την εντύπωση ότι βρήκες το μέρος που επιβίωνε κάποιος για πολύ καιρό. Στο σύνολό του το παιχνίδι δεν είναι τρομακτικό, κατηγορίας horror δηλαδή, αλλά το περιβάλλον και η φωνή του αφηγητή να σε συνοδεύει στη διαδρομή σου είναι πολύ υποβλητικά. Στο κάθε παίκτη δηλαδή θα αφήσει επιλογές να ερμηνεύσει ο ίδιος την ιστορία του ναυαγού. Κάτι όχι απαραίτητα κακό αφού το παιχνίδι είναι μια interactive ατμοσφαιρική εμπειρία. 

Προς το τέλος του νησιού κρύβεται ο φάρος... Κι εκεί πρέπει να φτάσουμε. Όσοι πιστοί gamers προσέλθετε.



Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Ascension

Μια νέα μίνι-σειρά διαστημικής επιστημονικής φαντασίας είναι στα προσεχώς. 

Προγραμματισμένη ως τριήμερο event προβολής από το αμερικανικό δίκτυο Syfy. Συγκεκριμένα στις 24 Νοεμβρίου 2014 θα ξεκινήσει και τη περιμένω με ενδιαφέρον. Από τους ηθοποιούς ξεχωρίζω τη φοβερή Tricia Helfer, η οποία έχει μια ιδιαίτερη παρουσία σε έργα "διαστημικού" τύπου -βλ. κυρίως Battlestar Galactica- αλλά έχει δανείσει τη φωνή της σε χαρακτήρες από αγαπημένα videogames (Starcraft). Θα είναι μαζί με τον Brian Van Holt στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε σενάριο του Philip Levens (Smallville - ο σούπερμποι "στα χρόνια της νιότης" το θυμάται κανείς αυτό!?).


Δυο λόγια ...


Σε αυτό το θριλερικό διαστημο-σφηνάκι η ανθρωπότης έχει σκοπό να (ξ)αποστείλει 600 εκλεκτούς ανθρώπους να αποικήσουν έναν νέο κόσμο και να σώσουν την ανθρωπότητα. All time classic. ΑΛΛΑ το σωτήριο έτος 1963!!! Έτσι με ένα massive διαστημικό πλοίο - κιβωτό ξεκινά η περιπέτεια. Και συνάμα τα προβλήματα. Λέτε να πάει καλά και να το τραβήξουνε για κανονική σειρά, χμμμμ....

 
 Είναι στα πάνω του το genre πάντως. Πολλά τα διαστημικά που βγαίνουνε τελευταία.


Κι εδώ θα "σκρολάρουμε" το στόρυ της σειράς, ένα ομολογουμένως ωραίο πάντρεμα με πραγματικά γεγονότα της περιόδου 1963 ως 2015.

http://www.syfy.com/ascension-timeline/ 

Ρε.... λες να είναι κόσμος εκεί πάνω :)
 
 

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ο Συντηρητής Κεραμικών...

Galactic Pot - Healer. Ο αγγλικός τίτλος του βιβλίου του συγγραφέα Ε.Φ Philip K. Dick.

Κάπου είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά το συγκεκριμένο αλλά νομίζω ότι είναι σχετικά δύσκολο να το βρει κανείς. Πρόσφατα το άκουσα στα αγγλικά σε μορφή Audiobook.

Η ιστορία βρίσκεται χρονικά κάπου στο μέλλον με αρχικό μέρος το πλανήτη μας, σε ένα περιβάλλον αρκετά δυστοπικό όπου επικρατεί ο αυταρχικός ολοκληρωτισμός και οι άνθρωποι αρέσκονται να περνούν τον χρόνο τους παίζοντας παιχνίδια βασισμένα σε δίκτυα τηλεφώνων. Το 1969 που πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο στις Η.Π.Α φυσικά δεν υπήρχε το διαδίκτυο - όπως τουλάχιστον το γνωρίζουμε σήμερα- αλλά πιστεύω ότι ο συγγραφέας δεν έπεσε και πολύ έξω με το σύστημα που περιγράφει.

Στις σελίδες του ξεδιπλώνονται αρκετα θέματα με φιλοσοφικές πινελιές, ακόμη πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα -κάτι που όσοι είναι οικείοι με τα έργα του συγγραφέα το γνωρίζουν- και καταλήγουν βέβαια να είναι επι της ουσίας λεπτομερώς υπαρξιακά.

Η πλοκή του έργου.


Ο πρωταγωνιστής Joe Fernwright είναι ένας συντηρητής κεραμικών ειδών. Η ζωή του βρίσκεται σε μια καμπή και ουσιαστικά περιμένει -ελπίζει ενδόμυχα τουλάχιστον- κάτι να συμβεί. Οι δουλειές του δε πάνε καλά, σε ένα κόσμο όπου έχει κυριαρχήσει το πλαστικό άλλωστε φυσικά και δε τον βοηθά επαγγελματικά, και η μόνη παρηγοριά του είναι τα παιχνίδια γρίφων στο τηλεφωνικό δίκτυο.

Ένα μήνυμα που δέχεται λοιπόν -σχεδόν μεταφυσικά ή μάλλον θα έλεγα με ένα έντεχνα τεχνολογικό και μεταφυσικό τρόπο- αλλάζει τα πάντα. Από το μακρινό Σείριο 5, το πλανήτη του... Ζευγολάτη θα δεχτεί τη καθοριστική για τη ζωή του πρόσκληση. Από ένα ισχυρό, ιδιόμορφο, μυστηριώδες πλάσμα πέρα από τα συνηθισμένα γήινα μέτρα και σταθμά που δε φανταζόταν καν την υπαρξή του.  

Με προορισμό αποστολή - πρόκληση - πρόσκληση για το τεράστιο ωκεανό του πλανήτη όπου βρίσκεται βυθισμένο ένα τεράστιο τεχνούργημα - καθεδρικός ναός. Σκοπός του πλάσματος είναι η ανέλκυση του τεχνουργήματος από το πυθμένα του ωκεανού και στη προσπάθεια αυτή θα συμβάλει ο πρωταγωνιστής αλλά και χιλιάδες άλλα πλάσματα από όλα τα σημεία του σύμπαντος, που έχουν κληθεί για το ίδιο παράξενο σκοπό.

 Και η περιπέτεια σε αυτά τα μακρινά βάθη ξεκινά...





Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Νέο τεύχος Asterix!

Αλλαγή Φρουράς

Ναι είναι γεγονός, το νέο πολυαναμενόμενο τεύχος από τους φίλους των θεότρελων Γαλατών είναι εδώ. Το δίδυμο Goscinny - Uderzo παραχωρεί τη σκυτάλη στους νεότερους δημιουργούς Ferri (κείμενα) - Conrad (Σχέδιο). Πράγματι έχουμε πλέον το πρώτο ολοκληρωμένο τεύχος του αγαπημένου μας Αστερίξ από νέους, ταλαντούχους δημιουργούς. Καιρός ήταν! 

Σίγουρα η περιέργειά μου ήταν μεγάλη για το τελικό αποτέλεσμα της νέα περιπέτειας, αλλά τελικά χάρηκα παρα πολύ από τη νέα προσπάθεια. Ο Αστερίξ θα έχει νέα συνέχεια λοιπόν, νέες περιπέτειες, παρέα με τον Οβελίξ αλλά και όλα τα πρόσωπα που αγαπήσαμε, ναι είναι όλοι εκεί! Όλο το γαλατικό χωριό είναι στο πόδι, οι Ρωμαίοι Λεγεωνάριοι ανανεώθηκαν για νέες μπούφλες, ακόμη και οι πειρατές αρμενίζουνε με νέο καράβι...

Μα τον Τουτατη και μα τον Μπελενος!

 

Υπ΄αριθμόν 35...


Σε αυτό το τεύχος οι ήρωες μας θα ταξιδέψουνε βόρεια στη μακρινή Καληδονία -αρχαία Σκωτία- εκεί όπου βρίσκονται οι φοβεροί και τρομεροί Πίκτες. Εκεί αφού αναλάβουν ακόμα μια ριψοκίνδυνη αποστολή θα φιλοξενηθούν από τους ντόπιους, θα γνωρίσουν τις ντόπιες σπεσιαλιτέ, τις ντόπιες αθλοπαιδιές και θα κληθούν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: να δέρνουν Λεγεωνάριους! 

Το γενικό  στυλ μπορώ να πω έχει διατηρηθεί στο ακέραιο. Τίποτα δε ξενίζει -ποιοτικά ή ποσοτικά- ούτε φαίνεται κάτι παράξενο και το πασίγνωστο χιούμορ ασυγκράτητα διάχυτο, σε όλα τα καρέ.


Ιδιαίτερα συγκινητικό είναι το μήνυμα του κ. Albert Uderzo:

"Μπράβο στον Ζαν - Υβ Φερρί και τον Ντιντιέ Κονρά που είχαν το κουράγιο και το ταλέντο να δημιουργήσουν αυτό το άλμπουμ του Αστερίξ. Χάρη σ'αυτούς το γαλατικό χωριό που δημιουργήσαμε με τον φίλο μου Ρενέ μπορεί να συνεχίσει να ζει νέες περιπέτειες προς μεγάλη ευχαρίστηση των αναγνωστών του."

Alea jacta est! ;)


 

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

The Unbelievers



Το περίμενα εδώ και καιρό. Το νέο ντοκιμαντέρ – του Dr. Richard Dawkins και του συμμαχητή Dr. Lawrence M. Krauss έχει καταφτάσει και …διαρρεύσει στα peer2peer σοκάκια. Όσοι είναι  γνώριμοι με τη δουλειά των συγκεκριμένων επιστημόνων και έχουν ξανά παρακολουθήσει τα παλιότερα ντοκιμαντέρ θα ξέρουν περίπου σε τι μήκος κύματος εκπέμπει και το νέο τους πόνημα The Unbelievers





Τι θα μπορούσε να μας πει ένας καθηγητής της εξελικτικής βιολογίας & ηθολόγος και ένας άλλος, θεωρητικός φυσικός γαρ και της κοσμολογίας? Ένας γνώστης της δουλειάς τους αλλά και των εμφανίσεών τους «στη πιάτσα» θα χαμογελούσε με αθώα παιδιάστικα ευχαριστημένη ματιά. Ένας πολέμιός τους με ένα σαρδόνιο βλέμμα θα χλεύαζε καγχάζοντας, έτοιμος να εξαπολύσει το φαρμάκι και διάφορες νοητικές φιλοσοφικές ταρζανιές με τη γνωστή απολογητική θέρμη στο στομάχι του.  



Τι να είναι άραγε η κυρά Επιστήμη? Τι να είναι και η κυρά Λογική? Στη σημερινή εποχή του τώρα και του εδώ, εδώ που ο χώρος και ο χρόνος …τρακάρει και γεμίζει ο τόπος λάδια, βίδες και φεύγουν από δω κι από κει λάστιχα και σπασμένα γυαλιά παράνοιας και λογικής, ο θρίαμβος από ανθρώπινη βλακεία, καμένη εξυπνάδα, αλλά και η σαβούρα του παρελθόντος να γαντζώνεται με νύχια και δόντια στη καρότσα της ανθρωπότητας και… το πράμα δείχνει  ότι χρειαζόμαστε επειγόντως συνεργείο. Και πολλά ανταλλακτικά. Επιδιορθώσεις, μπαλώματα, ράμματα στους τραυματίες και γλυκά λόγια στους πενθούντες έτσι ώστε να απαλυνθεί ο πόνος όσο γίνεται. Και όλα αυτά μέσα στη Νέα Μηχανή. Που πρέπει να τη χειρισθούν κάποιοι άνθρωποι με μεράκι, γνώση, ταλέντο και όραμα. Και αυτό κάνουν. Κι ο δρόμος μακρύς και με στροφές, με ανηφόρες και κατηφόρες, κρύα ζέστες και βροχές και χιόνια και το Ντατσουν πρέπει να αντέξει ...



Godspeed gentlemen.


Last but not least αφιερωμένο στον πεσόντα κ. Christopher Hitchens.   




Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Samsara

Ντοκυμανταιρ - όνειρο από 25 χώρες απ'όλο το κόσμο. Μέσα σε 5 χρόνια τι μπορεί να καταγράψει ο φακός; Μη βάλεις πολλά λόγια... Μάλλον, μη βάλεις καθόλου. Τα χρώματα θα μιλήσουν αντ' αυτού. Και τι χρώματα. Οι άνθρωποι είναι το βασικό συστατικό - ένα συστατικό για ανάλυση μάλλον. Τι μπορούν και  τι φτιάχνουν και τι είναι οι άνθρωποι? Εντάξει τα έχουμε βέβαια ξαναπεί αυτά αλλά είναι ωραία ερωτήματα και πάντα θα υπάρχουν.


Ένα θαύμα ο κόσμος μας και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πάρεις μερικά πλάνα. Μερικές ρουφηξιές και αρχίζεις να ...βλέπεις. Και γιατί να αγχωνόμαστε για τη πνευματικότητα στις παραδόσεις των λαών? Τι είναι πνευματικότητα άραγε - πως την ορίζεις εσύ? Όλα αυτά κι άλλα πολλά ερωτηματα αλλά κι απαντήσεις εδώ συμπυκνωμένα - όμορφα κι απλά!

Directed by : Ron Fricke
Produced by Mark Magidson
Παραγωγή 2011.




Δείτε το. Μόνο αυτό.

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Μπύρα & Goblins...

Συνεχίζοντας την συνήθεια να δοκιμάζω νέες μπυρίτσες όποτε έχω τη διάθεση και την ευκαιρία - δηλαδή να πέσω πάνω στο ράφι του μαρκετ... Λοιπόν τελευταία ωραία ανακάλυψη μας έρχεται από την Αγγλία. 



Wychwood Hobgoblin...

 

 
 Από την πρώτη στιγμή που είδα τη φιάλη μου έκανε εντύπωση. Το ασυνήθιστο κόψιμο αλλά και η παράξενη ετικέτα με το goblin να κρατάει τη τσεκούρα και να μας κοιτάει μ'ένα μάτι - ε δεν υπήρχε περίπτωση να μη τη δοκιμάσω! Wychwood Brewery - Witney, Oxfordshire βρίσκεται η ζυθοποιία. Και μπορώ να πω ότι είναι εξαιρετική η συνολική αίσθηση του προϊόντος που παράγουν.

Απίστευτο promo!
 Είναι λοιπόν μια σκούρα μπυρίτσα, ελαφριά και ευχάριστη στη γεύση. Ευκολόπιοτη θα έλεγα με φρεσκάδα στο άρωμα - σου αφήνει μια αρκετά λαχταριστή εμπειρία. Είναι στις τοπ πλεον από τις υπόλοιπες παρόμοιες που έχω δοκιμάσει ενώ το χρώμα της είναι όντως "ruby - καφεκόκκινο".


 Ο αφρός που κάνει στο ποτήρι δίνει ωραία αίσθηση και διατηρείται αρκετά θα έλεγα καθώς περνάει η ώρα. Τη προτιμώ χωρίς κάτι συνοδευτικό είναι ωραία σκέτη.




Η εταιρεία έχει παρα πολύ όμορφο site - αξίζει να το επισκεφτεί κανείς. 

 http://www.wychwood.co.uk/

Χμμμ, και τι μουσική θα ταίριαζε?


:D

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Η εποποιία της μπίχλας...



Μπα δε συνηθίζω να γκρινιάζω…


 Όλοι κατά καιρούς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τη σκληρή καθημερινότητα όπου γενναία αντιμετωπίζουμε καταστάσεις … μπόχας. Ναι ναι, ακριβώς θα αναλύσουμε λιγάκι το «ευαίσθητο» σημείο της Ανθρώπινης Απλυσιάς. Αυτό το μελανό κομμάτι της ιστορίας του είδους μας – του επονομαζόμενου και Homo sapiens sapilaens

 Υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα αποτελούσε πρόβλημα – αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι έχουμε 2014, υποτίθεται ότι ανήκουμε στα λημέρια του Πρώτου Κόσμου –τρομάρα τους και τρομάρα μας- και δεν δικαιολογείται επουδενί η έλλειψη στοιχειώδους προσωπικής καθαριότητας και φροντίδας. “Το πόσο σαπούνι καταναλώνει μια κοινωνία δείχνει και το πόσο έχει προοδεύσει και τι επίπεδο πολιτισμού και ανθρωπιάς υπάρχει”. Μου το είπε ο παππούς μου κάποτε και τον ευχαριστώ, είχε δίκιο. Ναι ανθρωπιάς. Διότι το αντίθετο είναι το χμμμ πως το λένε μωρέ, το …απάνθρωπος. Το βρήκα! 
 
Ένας Ούρουκ Χαϊ σε πλησιάζει...

Η μπιχλοφιλοσοφία...



 Αρχικά ας τραβήξουμε τη κόκκινη λεπτή διαχωριστική γραμμή. Όλοι μας λίγο πολύ θα πέσουμε στη  Σκοτεινή Πλευρά της βρωμιάς. Αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από το υποείδος sapilaens  είναι το γεγονός ότι το γνωρίζουμε και το παλεύουμε όσο μπορούμε να νικήσουμε τα ύπουλα κύματα της λέρας.  Όπλα επιλογής μας? Μα φυσικά πάμπολλα αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Μαστερ Yoda μας προειδοποίησες...


 Ένας από τους συνηθισμένους τύπους είναι αυτός του βουνού. Και του κάμπου. Ο εξοχικός μπίχλας που ένεκα εργασιών στην εξοχή και στους αγρούς έρχεται αντιμέτωπος με όλα τα στοιχειά της θεάς λέρας. Ως ένα βαθμό είναι κατανοητό και ίσως αναμενόμενο. Τι θα γίνει όμως όταν ένας τέτοιος τυπάκος/τύπισσα έστω στα γρήγορα πεταχτεί εκτός του συνηθισμένου περιβάλλοντος για μια δουλίτσα και πλησιάσει άλλους ανθρώπους, ε …καταλαβαίνετε ότι είναι δύσκολα τα πράματα. Σαπιλόμετρο 7/10.

Ο hill billy σταθερή αξία...


 Εδώ θα βάλω και όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις που λόγω του είδους της δουλειάς που κάνουν –χειρωνακτικές δηλ. που απαιτούν έντονη σωματική προσπάθεια.-

 Ο πάρα πολύ πιστός μπίχλας. Επιστημονικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι η ιδιαίτερη αυτή κατηγορία αποτελείται συνήθως από ακόλουθους  διάφορων θρησκειών. Έχει μεγάλο ηλικιακό εύρος αλλά τα περισσότερα είναι άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας. Έχουν ιδιαίτερη προτίμηση σε ποικίλα ριχτά ρούχα (κελεμπίες, μαντήλες, ράσα, τουρμπάνια κλπ) ανεξάρτητα της εποχής του τόπου και του χρόνου. Γενικά προτιμούν επιμελώς να μην έχουν ακάλυπτο το σώμα τους και ακολουθούν αυστηρούς κώδικες ενδυμασίας, που είτε είναι άγραφοι είτε υπαγορεύονται με ακρίβεια. Το μαύρο χρώμα είναι must. Στους αρσενικούς παρατηρείται το φαινόμενο της μόνιμης – ενσωματωμένης αξυρισιάς. Στις θηλυκές επίσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλεί τρόμο το γεγονός ότι σιγομουρμουρίζουν ακαταλαβίστικα στο δρόμο καθώς περπατάνε ή καθώς συνομιλούν πετάνε επικά άκυρα για σιωνιστές και συνωμοσιολόγους  που σε αφήνουν… άναυδο. Συνηθισμένο φαινόμενο η υποβόσκουσα αύρα ναφθαλίνης ενώ έχουν το πράσινο σαπούνι σε εκτίμηση. Χρήση αποσμητικού : Άγνωστο. Σαπιλόμετρο 7/10.

 Ο αστικός μπίχλας. Εμπεριέχει χμμ…. πολλές περιπτώσεις θα έλεγα. 

 Πολλές φορές η ιδεολογία που έχει κάποιος είναι αρκετή για να τον σπρώξει στη Σκοτεινή Πλευρά της μπόχας! Ιδιαίτερα δείγματα λοιπόν αποτελούν άτομα που χαρακτηρίζονται ως “εμείς οι αν-αρχικοί”. Η επαναστατική και αντισυμβατική ιδεολογία τους οδηγεί σα φωτεινός φάρος και λιγάκι μπίχλα δε κάνει κακό μωρέ. Το εντυπωσιακό είναι πολλές φορές παρατηρείται και η “μπίχλα-παραλλαγή” –σα φόρμα εργασίας δηλαδή- και ξεγελά από μακριά το μάτι. Εξυπηρετεί έτσι άριστα το σκοπό ώστε οι απανταχού ανεπιθύμητοι να μη τους πλησιάζουν. Κι έτσι μένουν περισσότερες μπύρες για το παρεάκι τους. Ομολογώ έξυπνο. Σαπιλόμετρο 8/10.

 Μια άλλη δυνατή συμμετοχή, που έχει κάνει αισθητή τη παρουσία της στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε είναι η ομάδα “νεοφτωχαδάκι – νεοαπλυτάκι”. Κι εξηγούμαι. Ζευγάρια πολλές φορές, που λόγω των δυσκολιών –και δε το αμφισβητώ καθόλου- έχουν υιοθετήσει/ αποκτήσει το στυλ “μόνιμα άφραγκος και μπίχλας”. Ένας τόνος μποέμικου παραπονεμένου και αδικημένου βλέμματος, και θα τους βρεις στις 10 το πρωί να παραγγέλνουν μπύρα ή τσίπουρα σε καφενεία. Αν έχουν και μικρά παιδάκια  -δυστυχώς-  η κατάσταση δε δείχνει να αλλάζει προς το καλύτερο γι’ αυτά. Σαπιλόμετρο 7,5/10.

Μη το σκέφτεσαι, ΕΜΠΑ!

 Ο ινκόγκνιτο. Ακριβώς αυτό, νομίζεις ότι είναι εντάξει αλλά …φευ. Σε ξεγελά και μόλις σε πλησιάσει κατάλαβες ότι… την έκατσες τη βάρκα. Υπομονή.

 
 Οι τσιγαρόμπιχλες. Ολόκληρες ορδές από δαύτους, ιδιαίτερα η ποικιλία των στριφτοτσιγαράκηδων είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ΑΠΑΛΕΥΤΗ. Σαπιλόμετρο 9,5/10.

 Ο σκορδόγερος ή η σκορδόγρια. Συνήθως έχουν υψηλή πίεση και τρώνε σκόρδα. Να μη σου τύχει και σε πλησιάσουν. Σαπιλόμετρο 9,5/10.

 O αλκοολούχος μαστουρόμπιχλας. Μακριά κι αγαπημένοι. Σαπιλόμετρο : Hostis humani generis…


 Απ’ ότι φαίνεται  στις μέρες μας η κατηγορία του μπίχλα της πόλης, λόγω του ότι περιλαμβάνει αρκετά είδη σαρώνει όλες τις λοιπές κατηγορίες και ανακηρύσσεται  ως ο πρωταθλητής και συνάμα ο αδιαμφισβήτητος  υπηρέτης της Σκοτεινής Πλευράς της μπόχας.

Το νου σας!