Το περίμενα εδώ και καιρό. Το νέο ντοκιμαντέρ – του Dr. Richard Dawkins και του συμμαχητή Dr. Lawrence M. Krauss έχει καταφτάσει και …διαρρεύσει στα peer2peer σοκάκια. Όσοι είναι γνώριμοι με τη δουλειά των συγκεκριμένων επιστημόνων και έχουν ξανά παρακολουθήσει τα παλιότερα ντοκιμαντέρ θα ξέρουν περίπου σε τι μήκος κύματος εκπέμπει και το νέο τους πόνημα The Unbelievers.
Τι θα μπορούσε να μας πει ένας καθηγητής της εξελικτικής βιολογίας & ηθολόγος και ένας άλλος, θεωρητικός φυσικός γαρ και της κοσμολογίας? Ένας γνώστης της δουλειάς τους αλλά και των εμφανίσεών τους «στη πιάτσα» θα χαμογελούσε με αθώα παιδιάστικα ευχαριστημένη ματιά. Ένας πολέμιός τους με ένα σαρδόνιο βλέμμα θα χλεύαζε καγχάζοντας, έτοιμος να εξαπολύσει το φαρμάκι και διάφορες νοητικές φιλοσοφικές ταρζανιές με τη γνωστή απολογητική θέρμη στο στομάχι του.
Τι να είναι άραγε η κυρά Επιστήμη? Τι να είναι και η κυρά Λογική? Στη σημερινή εποχή του τώρα και του εδώ, εδώ που ο χώρος και ο χρόνος …τρακάρει και γεμίζει ο τόπος λάδια, βίδες και φεύγουν από δω κι από κει λάστιχα και σπασμένα γυαλιά παράνοιας και λογικής, ο θρίαμβος από ανθρώπινη βλακεία, καμένη εξυπνάδα, αλλά και η σαβούρα του παρελθόντος να γαντζώνεται με νύχια και δόντια στη καρότσα της ανθρωπότητας και… το πράμα δείχνει ότι χρειαζόμαστε επειγόντως συνεργείο. Και πολλά ανταλλακτικά. Επιδιορθώσεις, μπαλώματα, ράμματα στους τραυματίες και γλυκά λόγια στους πενθούντες έτσι ώστε να απαλυνθεί ο πόνος όσο γίνεται. Και όλα αυτά μέσα στη Νέα Μηχανή. Που πρέπει να τη χειρισθούν κάποιοι άνθρωποι με μεράκι, γνώση, ταλέντο και όραμα. Και αυτό κάνουν. Κι ο δρόμος μακρύς και με στροφές, με ανηφόρες και κατηφόρες, κρύα ζέστες και βροχές και χιόνια και το Ντατσουν πρέπει να αντέξει ...
Godspeed gentlemen.
Last but not least αφιερωμένο στον πεσόντα κ. Christopher Hitchens.
